فاطمه(س) بعد از ظهور امام زمان(عج) رجعت می کند؟

مفضل می گوید از امام صادق(ع) پرسیدم: آقا، آیا پیامبر(ص) و على(ع) با قائم(عج) خواهند بود؟ فرمود: آرى، و الله پیامبر(ص) و على(ع) ناگزیر می باید قدم روى زمین بگذارند. . .

 حدیثی در منابع روایی وجود دارد که حکایت از رجعت حضرت زهرا(س) بعد از ظهور امام زمان(عج) دارد. داستان رجعت آن حضرت در ضمن روایتی طولانی که در پرسش مفضل از امام صادق(ع) مطرح شده، آمده است: مفضل می گوید از امام صادق(ع) پرسیدم: آقا، آیا پیامبر(ص) و على(ع) با قائم(عج) خواهند بود؟ فرمود: آرى، و الله پیامبر(ص) و على(ع) ناگزیر می باید قدم روى زمین بگذارند....

اى مفضل! گویا مى ‏بینم که ما ائمه آن موقع جلوی پیامبر جمع شده و به آن حضرت شکایت مى ‏کنیم که امت بعد از وى چه به روز ما آوردند، و مى ‏گوییم امت، ما را تکذیب کردند؛ بى ‏اعتنایى، نفرین، لعنت و تهدید به قتل نمودند، حاکمان ستمگر آنها ما را از وطن بیرون آورده به پایتخت خود بردند و جمعى از ما را با سم و حبس کشتند. در این وقت پیغمبر سخت گریه می کند و می فرماید اى فرزندان من! هر چه به شما رسید بیشتر به جد شما رسید.
آن گاه فاطم? زهرا(س) مى ‏آید و از ظلم هایی که در حق او همسرش شده و غصب فدک‏، ملک خود توسط آنها، و رفتن به میان مهاجران و انصار و ایراد خطبه ‏اش درخصوص غصب فدک، شکایت می کند. سپس نقل می کند که چگونه جمعى امیرالمؤمنین(ع) را از خانه خود براى بیعت گرفتن در سقیفه بنى ساعده بردند،... .(1)
بنابراین، طبق این روایت که مفضل از امام صادق(ع) نقل می کند، حضرت فاطمه(س) نیز از رجعت کنندگان خواهند بود.
 

پی نوشت:
(1) مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 53 ، ص 17، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1409 ق؛ دوانى، على، مهدى موعود، (ترجمه ج 51، بحار الأنوار)، ص 1166- 1167 ، اسلامیه، تهران، چاپ بیست و هشتم، 1378 ش، «قَالَ الْمُفَضَّلُ یَا سَیِّدِی‏...ثُمَّ تَبْتَدِئُ فَاطِمَة(ع) وَ تَشْکُو مَا نَالَهَا مِنْ أَبِی بَکْرٍ وَ عُمَرَ وَ أَخْذِ فَدَکَ مِنْهَا وَ مَشْیِهَا إِلَیْهِ فِی مَجْمَعٍ مِنَ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ وَ خِطَابِهَا لَهُ فِی أَمْرِ فَدَکَ وَ مَا رَدَّ عَلَیْهَا مِنْ قَوْلِهِ إِنَّ الْأَنْبِیَاءَ لَا تُورَثُ وَ احْتِجَاجِهَا بِقَوْلِ زَکَرِیَّا وَ یَحْیَى ع وَ قِصَّةِ دَاوُدَ وَ سُلَیْمَانَ ع وَ قَوْلِ عُمَرَ هَاتِی صَحِیفَتَکِ الَّتِی ذَکَرْتِ أَنَّ أَبَاکِ کَتَبَهَا لَکِ وَ إِخْرَاجِهَا الصَّحِیفَةَ وَ أَخْذِهِ إِیَّاهَا مِنْهَا وَ نَشْرِهِ لَهَا عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ مِنْ قُرَیْشٍ وَ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ وَ سَائِرِ الْعَرَبِ وَ تَفْلِهِ فِیهَا وَ تَمْزِیقِهِ إِیَّاهَا وَ بُکَائِهَا وَ رُجُوعِهَا إِلَى قَبْرِ أَبِیهَا رَسُولِ اللَّهِ ص بَاکِیَةً حَزِینَةً تَمْشِی عَلَى الرَّمْضَاءِ قَدْ أَقْلَقَتْهَا وَ اسْتِغَاثَتِهَا بِاللَّهِ وَ بِأَبِیهَا رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَ تَمَثُّلِهَا بِقَوْلِ رُقَیْقَةَ بِنْتِ صَیْفِی‏ ...».